Franz Joszef - Queenstown

Na een hele dag regen (en ook een beetje in de camper…) werden we dinsdagochtend blij wakker. Geen gekletter op het dak dus dat betekende droog! Omdat dit ook zo weer kon veranderen hebben we de planning wat gewijzigd. Eerst maar op naar Lake Matheson. Als het helder weer is kun je in dit meer de weerspiegeling zien van Mt. Cook en Mt. Tasman. Er was wel enige bewolking maar wie niet waagt die niet wint. Na een wandeling van een dik half uur waren we op het reflection point. Helaas, geen weerspiegeling in het meer. De bewolking zat in de weg. Maar het weer was super en door de hevige regenval van maandag was de wandeling ook de moeite waard. Er ontstaan dan op heel veel plekken (kleine) regenvallen. Half 2 moesten we ons melden bij de Fox Glacier dus eerst nog maar even bakje koffie en beetje uitrusten. De koffie werd gebracht en ik zei tegen Jelle dit kon wel een Nederlander zijn. Het accent van het Engels is toch anders. Ze hoorde dat ik dat zei in het Fries, en ja hoor bleek ze ook uit Friesland te komen. Na een praatje bleken zei en Jelle ook nog wat gedeelde kennissen te hebben. Hoe klein is de wereld dan maar weer… Nog even een kleine blik in de souvenirshop geworpen en daar zagen we het schilderij hangen voor in de woonkamer. Maar helaas was deze niet meer op voorraad. Ze konden het wel laten verschepen. Wij druk nadenken en toen kwam de oplossing. Op onze weg naar Queenstown kwamen we langs de meneer die de schilderijen maakt en we konden wel even langs komen om het schilderij op te halen, perfect dus! In Nieuw Zeeland denken de mensen niet in problemen maar in oplossingen.

De receptioniste van de camping had ons verteld dat het in de middag droog zou worden dus wij de beklimming voor de middag geboekt. Gelukkig is ze geen weervrouw want zodra de middag aanbrak begon het wat te regenen. Toch gingen we vol goede moed ons melden. Korte broek inmiddels toch nog even omgewisseld voor een lange. Na een korte instructie over de gevaren en waar we op moesten letten kregen we een paar stevige schoenen en een paar dikke wollen sokken. ’s Ochtends waren er een paar trips geannuleerd omdat er stenen, soms zo groot als het gebouw daar, naar beneden kwamen.. . Opletten dus. Ook nog even een regenjasje in de rugzak en het avontuur kon beginnen. De bus bracht ons naar het startpunt voor de tocht. Eerst hadden we nog een steil) tochtje door de bergen te gaan maar de schoenen zaten heerlijk dus geen probleem. Als we deze ook hadden gehad met de Tongariro Crossing, was de tocht een stuk makkelijker geweest ;) J. Eerst pikten we onderweg nog even een prikstok op die je op het ijs kon gebruiken. Even later konden we de spikes onderbinden die ervoor moesten zorgen dat we op het ijs bleven staan. En tussentijds hadden we vele stops zodat Sophie, de gids, ons van alles kon vertellen over het hoe en waarom van de gletsjer. Ook moesten we op die momenten kleren uit dan wel aan doen om ervoor te zorgen dat je het niet te warm kreeg maar ook niet te koud. Eenmaal op het ijs hebben we prachtige dingen gezien. Een moulin geloof ik dat het heet… Sophie zocht prachtig natuurgeweld op en wij alles braaf op de foto zetten en natuurlijk in de lijn blijven. Doordat het steeds wat door miezerde gaf het de tocht wel een extra dimensie, in positieve zin! Al met al weer veel gezien deze dag. Terug op de camping de spieren weer lekker laten ontspannen in de hot pools. Na deze inspanning hadden we (alweer) geen zin om te koken en zijn we lekker uit eten geweest. Waar we de lekkerste nacho’s ooit gegeten hebben!

Woensdagochtend was het nog steeds droog dus zijn we nog naar de Frans Joszef Glacier gereden. Hier hebben we ook nog een blik op kunnen werpen. Deze glacier is alleen per helikopter bereikbaar en zag er ook heel anders uit dan de Fox Glacier terwijl we dachten dat ze vast op elkaar zouden lijken. Daarna snel door naar Lake Hawea waar we ons schilderij konden ophalen. De route van Haast naar hier is wel de mooiste route die we tot nu toe hebben gereden. Het lijkt net of rijd je in een heel groot decor met allemaal plaatjes die je je gewoon niet kan voorstellen. Echt ontzettend mooi. Nog even een super groot ijsje opgehaald en daarna zijn we verder gereden naar Queenstown. In Lake Hawea had een mevrouw ons verteld dat we voor mooie uitzichten beter over de Crown Range konden rijden. En of we mooie uitzichten gehad hebben! Aangekomen in Queenstown wilden we gelijk wat bekijken aangezien we de hele dag in de camper hebben gezeten. We zijn in de Gondola gegaan. Een soort van skilift naar het hoogste punt… De bakjes schommelen nog al dus heel stil blijven zitten J Eenmaal boven was het de hoogtevrees wel waard, wat een uitzicht!! Het restaurant daarboven is rondom in glas gezet dus biertje besteld en van het mooie uitzicht genoten. Inmiddels was het 8 uur en hadden we wel trek. Beide geen zin in friet of hamburger dus zijn we naar een italiaan gegaan. Alles werd daar zelf gemaakt. En dat was te proeven, heerlijk! Met onze buikjes weer vol zijn we terug gelopen en lekker op bed gegaan. Volgende ochtend 8 uur zou namelijk de ANWB even een bezoekje brengen omdat we last hebben van piepende remmen. Dat is niet zo’n fijn geluid als je midden in de bergen rijdt met allemaal slangewegen en geen vangrail… Zoals het nu staat lijkt het erop dat er een steen tussen de remschijven ligt dus zo toch maar even naar de garage!

foto's volgen