Cathedral Cove en Hot Water Beach

Gisteravond voordat we uit eten gingen hadden we nog even bij de receptie gevraagd hoe we bij de Cathedral Cove moesten komen, lopend. Ze vroeg of we ook ochtendmensen waren. Nou aangezien we nog steeds om 6 uur wakker zijn konden we daar volmondig ja op zeggen. Ze adviseerde ons om dan de volgende ochtend om 7 uur die kant op te gaan. Er is dan bijna niemand en je ziet de zon mooi opkomen. Zelf deed ze het elke dag. Dus vanochtend weer vroeg uit de veren om de klim naar boven te maken. Het weer was weer geweldig dus korte broek maar weer aan. We moesten eerst nog een stuk over het strand wandelen om naar boven te kunnen. Toen we gevonden hadden waar we naar boven konden, kon de toch eindelijk beginnen. Het ging gelijk heel steil omhoog en dicht bebost. Binnen no-time voelde ik me niet goed, benauwd en duizelig en op het punt om er bij te gaan liggen. Gelukkig was Jelle daar met het idee om terug te gaan naar daar waar de zuurstof was. Na 10 minuten ging het weer beter en daar kwam de receptioniste ook al aan (het was dus niet gelogenJ). Alleen deed zij het in een tempo waar wij u tegen kunnen zeggen. Daarna besloten om toch weer een poging te wagen, nu wat rustiger aan. Tijdens de klim kregen we al verbluffende beelden te zien. (Foto  1+2+3+4)Op sommige plaatsen waaide het flink dus daar even goed naar zuurstof happen… Na een uur klimmen en klauteren waren we er dan eindelijk. The Cathedral Cove… (Foto 5) Ongelofelijk bijzonder om te zien en te horen. Het geweld waarmee de golven tegen de rotsen aan klotsen doet je denken aan een fikse onweersbui (Foto 6). Hier maar even lekker uitrusten en mentaal voorbereiden op de terugweg. Dit ging makkelijker dan gedacht.  Eenmaal weer op het strand aangekomen zijn we lekker met de voeten in de zee terug gelopen naar de camper. Het was inmiddels alweer behoorlijk warm, maar we klagen niet! Op naar Hot Water Beach. Dit was maar 8 km dus een eitje. Je kan een badje graven 2 uur voor “low tide” en 2 uur erna. We waren er al om half 11 dus we hadden nog even tijd. Ik (Sandra) ben gelijk weer even de zee ingedoken en ja hoor het water nog steeds zout. De stroming is ongekend sterk dus met zwemmen is het oppassen. Om half 12 zag je iedereen met een schepje voorbij lopen dus Jelle ook maar eens om een schepje, met de handen zagen we toch niet zitten. Het vinden van een plek om een badje te graven valt alleen niet mee. Het warme water komt niet overal boven en op sommige plekken is het zo warm dat het net voelt alsof je kokend water over je heen krijgt. De temperatuur kon namelijk wel oplopen tot 75 graden. Ook was het inmiddels behoorlijk druk geworden op dat kleine stukje. Na 2 keer graven (1x koud en 1x te heet) hadden we het wel bekeken en hebben we besloten om alvast een begin te maken richting Rotuara. (Foto 6+7

We konden langs 2 routes of via de bay of plenty of via Te Aroha. In Te Aroha heeft Ronald gewoond en gewerkt dus daar wou Jelle wel graag even kijken. We zijn er even langs gereden en toen op zoek naar een camping in de buurt. De omgeving is hier weer heel anders dan in het noorden. Waar het daar heel heuvelachtig was en vooral heel veel slangewegen (soms best wel eng) is het hier redelijk vlak en vooral heel ruim. Het is Matamata geworden. Tijdens het zoeken naar een camping kwam ik erachter dat dit de plek is waar de Hobbits wonen in de film The Lord of the Rings (foto 8). Omdat we morgen graag wat cultuur willen snuiven in Rotuara gaan we deze tocht naar Hobbitland niet doen. De camping is wederom fantastisch met een mooi uitzicht (foto 9). Ze hebben hier thermale baden van ongeveer 39 graden. Na onze inspanning van vanochtend vonden we dat we dat wel verdiend hadden. Morgen is het nog een klein stukje naar Rotuara waar we de Maori cultuur gaan beleven.